(8) URACZONY

ANAGRAMY

PRZEDŁUŻKI

URACZONYMI
URACZONYCH

URACZYĆ

1. poczęstować kogoś czymś, dać jeść, ugościć
2. uraczyć się - poczęstować się, objeść się czymś ulubionym

C

URACZ
URACZĄ
URACZĘ
URACZY
URACZEŃ
URACZMY
URACZYĆ
URACZYŁ
URACZŻE
URACZCIE
URACZENI
URACZMYŻ
URACZONA
URACZONĄ
URACZONE
URACZONO
URACZONY
URACZYLI
URACZYŁA
URACZYŁO
URACZYŁY

URACZYMY
URACZYSZ
URACZCIEŻ
URACZENIA
URACZENIE
URACZENIU
URACZONEJ
URACZONYM
URACZYCIE
URACZYŁAM
URACZYŁAŚ
URACZYŁBY
URACZYŁEM
URACZYŁEŚ
URACZYŁOM
URACZYŁOŚ
NIEURACZEŃ
URACZENIEM
URACZENIOM
URACZONEGO
URACZONEMU

URACZONYCH
URACZONYMI
URACZYLIBY
URACZYŁABY
URACZYŁBYM
URACZYŁBYŚ
URACZYŁOBY
URACZYŁYBY
URACZYWSZY
NIEURACZENI
NIEURACZONA
NIEURACZONĄ
NIEURACZONE
NIEURACZONY
URACZENIACH
URACZENIAMI
URACZYLIŚMY
URACZYŁABYM
URACZYŁABYŚ
URACZYŁOBYM
URACZYŁOBYŚ

URACZYŁYŚMY
NIEURACZENIA
NIEURACZENIE
NIEURACZENIU
NIEURACZONEJ
NIEURACZONYM
URACZYLIŚCIE
URACZYŁYŚCIE
NIEURACZENIEM
NIEURACZENIOM
NIEURACZONEGO
NIEURACZONEMU
NIEURACZONYCH
NIEURACZONYMI
URACZYLIBYŚMY
URACZYŁYBYŚMY
NIEURACZENIACH
NIEURACZENIAMI
URACZYLIBYŚCIE
URACZYŁYBYŚCIE